het aantal mensen dat ik nodig heb
om te bestaan
heb ik teruggebracht
naar nul.
iedere lege nood
aan liefde
of stront
of andere feedback
is opgedroogd.
niets in mij denkt.
niets in mij voelt.
zitten op de bank, is zitten op de bank.
ik ben de gastheer
van een leeg huis zonder muren.
zo ongeloofwaardig als god
zo waanzinnig als natuur
zo rauw als leven,
overkom ik alleen mezelf.
het feit dat ik hulpeloos ben
is met heel mijn hart aanvaard.
leeggeschraapt en verlaten
heb ik niets meer te verliezen.
ik heb geen moraal, geen plichten.
afgezien daarvan koester ik
alle dromen van de wereld.